We denken allemaal liever niet te veel na over de dood. Maar eenmaal je ouder wordt kan je er niet meer om heen. Steeds meer en meer mensen om je heen komen te overlijden en dan besef je nog maar eens hoe eindig het leven is.

Ook Ben Cramer komt er dagelijks mee in confrontatie. Vooral als grote artiesten zoals Roger Whittaker komen te overlijden, wordt hij er toch even stil van.

“Je wilt niet dat dat soort grote artiesten komt te overlijden. Maar dat gebeurt wel. En dat drukt je met de neus op de feiten: iedereen is sterfelijk, of je nou bekend bent of niet. We weten allemaal dat het einde ergens komt. Je hoopt gewoon dat je het geluk hebt dat je de dood op een mooie manier tegemoet treedt.”

Een mooi voorbeeld van een mooi overlijden, vindt Ben dat van zijn eigen moeder. Hij vertelt haar verhaal in Party.

“Zij was zwaar astmatisch. En ze was moe. Erg moe. Als mijn moeder hoestte, dan trilde de grond. Ze had tegen de buurrouw gezegd, terwijl ze buiten in het zonnetje stond, dat ze wel wilde dat er knop was die ze kon omdraaien. Die knop heeft ze zelf gevonden. Want de dag erna, op de dag dat ze overleed, stond ze op van de bank om de televisie uit te zetten. Daarbij is ze omgevallen en overleden. Is dat mooi of is dat mooi?”