‘Een Leven Zonder Letters’ wordt een bijzonder emotioneel programma, maar ook een erg mooi programma. Frans Bauer is er in zijn jeugd zelf mee geconfronteerd geweest door zijn ouders en weet dus heel goed wat de mensen doormaken.

De ouders van Frans waren ook laaggeletterd en dat heeft altijd grote gevolgen gehad binnen hun gezin. Zo zat een reis naar het buitenland er niet in.

“Als je geen verkeersborden kan lezen, hoe kom je dan in Parijs”, vertelt Frans in Veronica Superguide. “Zelfs dagjestochten zijn een opgave voor iemand die niet kan lezen.”

Heel veel mensen die laaggeletterd zijn zoeken naar een eigen manier om hun plan te trekken in het leven. Sommigen proberen veel dingen te onthouden door kleuren.

“Dat ene huis met dat rode dak waar ze rechts moeten. Of ze tellen de stoplichten omdat ze na de vierde links moeten. Ik las continu de borden voor mijn ouders voor, net als de menukaart in het restaurant. Dat werden automatismen.”